Czy obecnie jest jeszcze coś takiego jak „grzech”?

Czy niejeden tak zwany grzech nie leży po prostu w ludzkiej naturze?

Czy współżycie cielesne jest grzechem? Czy Adam i Ewa zgrzeszyli obcowaniem ze sobą? Biblia tak nie mówi. Z Księgi Rodzaju 1:28 wynika, iż sam Bóg powiedział Adamowi i Ewie, żeby ‛byli płodni i stali się liczni oraz napełnili ziemię’. Czyż mogli wykonać ten nakaz bez obcowania cielesnego? Ponadto w Psalmie 127:3 czytamy, że „synowie są dziedzictwem od Jehowy”, „nagrodą”. Warto zaznaczyć, że Ewa pierwsza zjadła zakazany owoc i była wtedy sama; dopiero później dała go Adamowi (Rodz. 3:6). Rzecz jasna drzewo, na którym rósł ten owoc, było prawdziwym drzewem. Biblia nie zabrania mężowi i żonie normalnego współżycia seksualnego; zakazuje natomiast rozpusty, cudzołóstwa, homoseksualizmu i współżycia ze zwierzętami. Złe owoce takich praktyk dowodzą, że ów zakaz jest wyrazem życzliwej troski ze strony Tego, który dobrze wie, jak jesteśmy stworzeni.

Rodz. 1:27: „Bóg przystąpił do stworzenia człowieka [Adama] na swój obraz, na obraz Boży go stworzył”. (A zatem odzwierciedlanie świętych przymiotów Bożych oraz docenianie Boskiego kierownictwa było ze strony Adama najzupełniej normalne. Niedopisanie pod tym względem było chybieniem celu, grzechem. Zob. Rzymian 3:23 oraz 1 Piotra 1:14-16).

Efez. 2:1-3: „Ponadto Bóg ożywił was [chrześcijan], chociaż byliście martwi w waszych wykroczeniach i grzechach, w których swego czasu chodziliście według systemu rzeczy tego świata, według władcy mocy powietrza — ducha działającego teraz w synach nieposłuszeństwa. Tak, wśród nich my wszyscy swego czasu postępowaliśmy zgodnie z pragnieniami naszego ciała, spełniając zachcianki ciała i myśli, i byliśmy z natury dziećmi srogiego gniewu, tak jak pozostali”. (Jako potomkowie grzesznika Adama, urodziliśmy się w grzechu. Nasze serca od urodzenia skłaniają się do złego. Gdy się nie powściąga tych złych skłonności, z czasem można się przyzwyczaić do takiego stylu życia. Można go nawet uznać za „normalny”, bo przecież podobnie postępują inni wokół nas. Biblia mówi jednak, co w oczach Boga jest dobre, a co złe, i czy to odpowiada celowi, dla którego człowiek został stworzony. Jeżeli będziemy się przysłuchiwać naszemu Stwórcy i z miłości okazywać Mu posłuszeństwo, nasze życie stanie się sensowne i wartościowe jak nigdy przedtem, a przy tym zaskarbimy sobie życie wieczne. Nasz Stwórca serdecznie nas zaprasza, byśmy tego skosztowali i przekonali się, że jest dobre [Ps. 34:8]).

• Czy sakrament pokuty jest zgodny z Biblią?
• Czy Jezus nie upoważnił apostołów do odpuszczania grzechów?
• Uczeni nie są zgodni w sprawie pochodzenia spowiedzi indywidualnej
• Jak Świadkowie Jehowy zapatrują się na wyznawanie grzechów i wiary?
• Wyznanie (grzechów, wiary) - definicja
• Jak Adam mógł zgrzeszyć, skoro był doskonały?
• Czy obecnie jest jeszcze coś takiego jak „grzech”?
• Jak grzech wpływa na osobistą więź z Bogiem?
• Grzech - definicja