Transfuzje krwi

Oczywiście, i pierwsi chrześcijanie tak właśnie to rozumieli. W Dziejach 15:29 nakazano ‛powstrzymywać się od krwi’. Nie powiedziano tam, żeby się wstrzymywać jedynie od krwi zwierzęcej (por. Kapł. 17:10, gdzie zakazano spożywania „jakiejkolwiek krwi”). Tertulian (piszący w obronie wiary pierwszych chrześcijan) oświadczył: „Zakaz dotyczący ‚krwi’ poczytujemy przede wszystkim za [zakaz] dotyczący krwi ludzkiej” (The Ante-Nicene Fathers, t. 4, s. 86).

Czy transfuzja rzeczywiście oznacza to samo, co spożywanie krwi?

Jeżeli w szpitalu pacjent nie może przyjmować pokarmów przez usta, odżywia się go dożylnie. Czy wobec tego ten, kto nigdy nie wziął krwi do ust, ale przyjąłby ją przez transfuzję, naprawdę byłby posłuszny nakazowi, aby „powstrzymywać się od (...) krwi”? (Dzieje 15:29). Dla porównania pomyślmy, jak by to było, gdyby lekarz zabronił komuś picia alkoholu. Czy ktoś taki byłby posłuszny temu zaleceniu, gdyby przestał pić alkohol, ale wstrzykiwał go sobie bezpośrednio do żył?

Czy są inne metody leczenia pacjentów, którzy odmawiają przyjęcia krwi?

Często dla uzupełnienia objętości osocza można zastosować po prostu roztwór fizjologiczny (0,9% roztwór soli), płyn Ringera lub dekstran, a są to środki dostępne niemal we wszystkich nowoczesnych szpitalach. Stosowanie tych substancji pozwala uniknąć ryzyka związanego z przetaczaniem krwi. W czasopiśmie Canadian Anaesthetists’ Society Journal (styczeń 1975, s. 12) czytamy: „Zaletą preparatów zastępczych osocza jest brak niebezpieczeństw związanych z transfuzją: infekcji wirusowych i bakteryjnych, powikłań poprzetoczeniowych oraz uczulenia czynnikiem Rh”. Świadkowie Jehowy nie mają żadnych religijnych zastrzeżeń przeciw stosowaniu niekrwiopochodnych środków zastępczych osocza.

Świadkowie Jehowy korzystają nawet z lepszego leczenia, ponieważ odmawiają przyjęcia krwi. Pewien lekarz napisał w artykule dla czasopisma American Journal of Obstetrics and Gynecology (1 czerwca 1968, s. 395): „Nie ulega wątpliwości, że sytuacja, w której trzeba operować bez transfuzji, zmusza do staranniejszego wykonania zabiegu. Przywiązuje się wtedy większą wagę do zamykania każdego krwawiącego naczynia”.

Bez transfuzji krwi można z powodzeniem dokonywać wszelkiego rodzaju zabiegów chirurgicznych. Dotyczy to również zabiegów na otwartym sercu, operacji mózgu, amputacji kończyn i całkowitego usunięcia narządów zaatakowanych przez raka. Doktor Philip Roen napisał w New York State Journal of Medicine (15 października 1972, s. 2527): „Nawet gdy nie wyrażano zgody na uzupełnienie utraconej krwi, nigdy nie wahaliśmy się wykonać koniecznych zabiegów chirurgicznych”. A dr Denton Cooley z Instytutu Chorób Serca w Teksasie powiedział: „Wyniki [stosowania środków krwiozastępczych] u Świadków Jehowy zrobiły na nas takie wrażenie, że zaczęliśmy stosować tę metodę u wszystkich pacjentów na kardiochirurgii” (Union, San Diego, 27 grudnia 1970, s. A-10). „‚Bezkrwawą’ chirurgię przy zabiegach na otwartym sercu stosowaną najpierw w leczeniu dorosłych Świadków Jehowy, którzy z przyczyn religijnych odmawiali zgody na przetoczenie krwi, stosujemy teraz z powodzeniem przy trudnych operacjach kardiologicznych u niemowląt i małych dzieci” (Cardiovascular News, luty 1984, s. 5).

• Chrześcijanom nakazano ‛powstrzymywać się od krwi’
• Można jeść mięso zwierząt, ale nie wolno jeść krwi
• Bóg zezwolił na używanie krwi tylko do celów ofiarnych
• Jak ludzie, którzy w pierwszych wiekach naszej ery uważali się za chrześcijan, rozumieli biblijne nakazy dotyczące krwi?
• Transfuzje krwi
• Krew - definicja