Rzym. 1:16: „[Dobra nowina o Jezusie Chrystusie i jego roli w zamierzeniu Bożym jest] mocą Bożą ku wybawieniu każdego, kto wierzy, Żyda najpierw, ale także Greka”. (Zaproszenie do skorzystania z możliwości wybawienia przez Chrystusa skierowano najpierw do Żydów, a potem do nie-Żydów).

Obj. 5:9, 10: „Śpiewają nową pieśń, mówiąc: ‚Godzien jesteś [Baranku, Jezusie Chrystusie] wziąć zwój i otworzyć jego pieczęcie, ponieważ zostałeś zabity i swoją krwią kupiłeś Bogu ludzi z każdego plemienia i języka, i ludu, i narodu, i uczyniłeś ich Bogu naszemu królestwem i kapłanami, i mają królować nad ziemią’”. (Okup odegrał istotną rolę w otwarciu drogi do życia w niebie tym, którzy mają panować z Chrystusem. Już wkrótce wszyscy władcy tego nowego rządu mającego sprawować władzę nad ziemią znajdą się na swych niebiańskich tronach).

Jana 3:36: „Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne; kto jest nieposłuszny Synowi, nie ujrzy życia, lecz pozostaje na nim srogi gniew Boży”.

1 Jana 4:9, 10: „Przez to w naszym wypadku ujawniła się miłość Boża, że Bóg posłał na świat swego jednorodzonego Syna, abyśmy przez niego uzyskali życie. Miłość nie w tym się przejawia, że my umiłowaliśmy Boga, lecz że on nas umiłował i posłał swego Syna jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy”.

1 Piotra 2:24: „On sam we własnym ciele zaniósł nasze grzechy na pal, abyśmy skończywszy z grzechami, żyli dla prawości”. (Biorąc pod uwagę wszystko, co Jehowa i Jego Syn uczynili dla oczyszczenia nas z grzechu, powinniśmy dokładać wszelkich starań, żeby ujarzmiać grzeszne skłonności. Nie wolno nam pod żadnym pozorem świadomie pozwalać sobie na coś, o czym wiemy, że jest grzechem!)

Cena, jaką się płaci za uwolnienie kogoś od zobowiązania albo za wybawienie go z przykrej sytuacji. Najznaczniejszym okupem jest przelana krew Jezusa Chrystusa.

1 Tym. 4:1: „Natchniona wypowiedź wyraźnie mówi, że w późniejszych czasach niektórzy odpadną od wiary, zwracając uwagę na zwodnicze natchnione wypowiedzi oraz nauki demonów”.

2 Jana 9, 10: „Nikt, kto się wysuwa naprzód i nie pozostaje w nauce Chrystusa, nie ma Boga. (...) Jeżeli ktoś przychodzi do was i nie przynosi tej nauki, wcale go nie przyjmujcie do domu ani nie zwracajcie się do niego z pozdrowieniem”.

Prz. 11:9: „Odstępca ustami swymi doprowadza bliźniego do zguby”.

2 Piotra 2:1: „Właśnie oni cichaczem wprowadzą zgubne sekty i zaprą się nawet właściciela, który ich kupił, tak iż ściągną na siebie prędką zagładę”.

Odstępstwo to zaniechanie oddawania czci Bogu i służenia Mu, co w gruncie rzeczy jest buntem przeciw Jehowie Bogu. Niektórzy odstępcy zapewniają, że znają Boga i Mu służą, ale odrzucają nauki lub wymagania podane w Jego Słowie.

Wyjścia 20:4, 5 (BT): „Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył [„nie będziesz się przed nimi kłaniał ani oddawał im czci”, NAB], ponieważ Ja Jahwe, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym”. (Należy podkreślić, że zakaz dotyczył zarówno sporządzania wizerunków, jak i kłaniania się im).

Jana 4:23, 24 (Kowalski): „Prawdziwi czciciele będą oddawali Ojcu cześć w duchu i w prawdzie, bo takich czcicieli szuka Ojciec. Bóg jest duchem; ci, którzy mu cześć oddają, winni oddawać cześć w duchu i w prawdzie”. (Kto w oddawaniu czci Bogu jest zdany na pomoc wizerunków, nie oddaje Mu czci „w duchu”, tylko polega na tym, co ma przed oczami).