Czy Piotr był „skałą”, na której został zbudowany kościół?

Kogo apostołowie Piotr i Paweł uważali za „skałę” i „kamień węgielny”?

Dzieje 4:8-11 (Kowalski): „Piotr, pełen Ducha Świętego, rzekł do nich: ‚Przełożeni ludu i starsi posłuchajcie! (...) To w imię Jezusa Chrystusa Nazareńskiego, którego ukrzyżowaliście, a którego Bóg z martwych wskrzesił, dzięki jego imieniu człowiek ten stoi zdrowy przed wami. On to jest kamieniem, odrzuconym przez was, budujących, który stał się kamieniem węgielnym’”.

1 Piotra 2:4-8 (Kowalski): „Szukajcie przystępu do niego! [Pana Jezusa Chrystusa] (...) Wówczas staniecie się także takimi żywymi kamieniami. Będziecie się budować w dom duchowy (...). Bo tak mówi Pismo: ‚Oto zakładam na Syjonie kamień, kamień węgielny, wybrany i kosztowny. Kto na nim oprze swą wiarę, nie będzie zawstydzony’. Wam, którzy przyjęliście wiarę, przypada ten zaszczyt w udziale. Dla tych zaś, którzy wiary nie mają, jest to kamień, który odrzucili budujący. A właśnie on stał się kamieniem węgielnym i ‚kamieniem obrazy i opoką, o którą się rozbiją’”.

Efez. 2:20 (Kowalski): „Apostołowie i prorocy są tym fundamentem, na którym zbudowani jesteście, a sam Chrystus Jezus jest kamieniem węgielnym”.

W co wierzył Augustyn (którego Kościół katolicki uważa za świętego)?

„W tym samym czasie mojego kapłaństwa napisałem dzieło jako odpowiedź na list Donata (...) Tam to w pewnym miejscu powiedziałem o Piotrze Apostole, że ‚na nim, niczym na skale założony został Kościół’. (...) Pamiętam jednak, że później bardzo często wyjaśniałem słowa wypowiedziane przez Pana: ‚Ty jesteś Piotr, i na tej skale zbuduję Kościół mój’, rozumiejąc tak, aby myślano, iż Kościół został zbudowany na tym, w którego wiarę wyraził Piotr słowami: ‚Ty jesteś Mesjasz Syn Boga żywego’, a Piotr tak nazwany przez ową Skałę reprezentował sobą Kościół, który wznosi się na tej Skale i ‚otrzymał klucze Królestwa niebieskiego’. Albowiem nie powiedziano mu: ‚Ty jesteś skała’, lecz: ‚Ty jesteś Piotr’. Skałą zaś był Chrystus, którego wyznał Szymon zwany Piotrem, jak to zresztą cały Kościół wyznaje” (św. Augustyn, O nauce chrześcijańskiej. Sprostowania, tłum. J. Sulowski, Warszawa 1979, s. 230).

Czy pozostali apostołowie uznawali w swoim gronie prymat Piotra?

Łuk. 22:24-26 (Kowalski): „Powstał też między nimi [apostołami] spór o to, który z nich jest największy. A on rzekł do nich: ‚Królowie ludów pogańskich są panami, a ci, którzy dzierżą władzę nad nimi, każą nazywać się dobroczyńcami. Między wami tak nie będzie!’” (Czy poruszaliby kwestię, „który z nich jest największy”, gdyby Piotr był „skałą”?)

Czy Jezus Chrystus, głowa zboru, potrzebuje następców, skoro żyje?

Hebr. 7:23-25 (Bp): „Tamtych [w Izraelu] kapłanów było wielu, bo śmierć przeszkadzała im w spełnianiu funkcji. On [Jezus Chrystus] natomiast, ponieważ trwa na wieki, posiada kapłaństwo nieprzemijające. Przeto i zbawiać może w sposób doskonały tych, którzy przez Niego przychodzą do Boga, bo zawsze żyje, aby wstawiać się za nimi”.

Rzym. 6:9 (Bp): „Wiemy, że zmartwychwstały Chrystus nie umiera już więcej i śmierć nie ma już nad Nim żadnej władzy”.

Efez. 5:23 (Bp): „Chrystus jest Głową dla Kościoła”.

• Czy Piotr był „skałą”, na której został zbudowany kościół?
• Czym były „klucze” powierzone Piotrowi?
• Czy Piotr był w Rzymie?
• Czy istnieje jakaś nieprzerwana linia „następców” Piotra aż do dzisiejszych papieży?
• Powoływanie się na zamianowanie przez Boga nie ma żadnego znaczenia, jeśli się nie okazuje posłuszeństwa Bogu i Jezusowi
• Czy rzekomi następcy apostołów wzorują się na naukach i sposobie postępowania Jezusa Chrystusa oraz apostołów?
• Sukcesja apostolska - definicja