Czym były „klucze” powierzone Piotrowi?

W Objawieniu Jezus wspomniał o symbolicznym kluczu, którym się posługuje do otworzenia ludziom przywilejów i możliwości

Apok. [Obj.] 3:7, 8 (Kowalski): „To mówi Święty i Prawdziwy, który posiada klucz Dawida i który otwiera, a nikt zamknąć nie może, i zamyka, a nikt otworzyć nie może. (...) Oto zostawiłem przed tobą drzwi otwarte, których nikt zamknąć nie zdoła”.

Piotr użył powierzonych mu „kluczy” do otwarcia (Żydom, Samarytanom, poganom) możliwości otrzymania ducha Bożego oraz drogi do Królestwa niebiańskiego

Dzieje 2:14-39 (BT): „Wtedy stanął Piotr razem z Jedenastoma i przemówił do nich donośnym głosem: ‚Mężowie Judejczycy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy (...). Jezusa, którego wyście ukrzyżowali, uczynił Bóg i Panem, i Mesjaszem’. Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: ‚Cóż mamy czynić, bracia?’ — zapytali Piotra i pozostałych Apostołów. ‚Nawróćcie się — powiedział do nich Piotr — i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego. Bo dla was jest obietnica i dla dzieci waszych, i dla wszystkich, którzy są daleko, a których powoła Pan Bóg nasz’”.

Dzieje 8:14-17 (BT): „Kiedy Apostołowie w Jerozolimie dowiedzieli się, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do nich Piotra i Jana, którzy przyszli i modlili się za nich, aby mogli otrzymać Ducha Świętego. Bo na żadnego z nich jeszcze nie zstąpił. Byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Wtedy więc wkładali Apostołowie na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego”. (Werset 20 wskazuje, że przy tej okazji objął przewodnictwo Piotr).

Dzieje 10:24-48 (BT): „Nazajutrz wszedł do Cezarei. Korneliusz [nieobrzezany poganin] oczekiwał ich (...). Wtedy Piotr przemówił (...). Kiedy Piotr jeszcze mówił o tym, Duch Święty zstąpił na wszystkich, którzy słuchali nauki”.

Czy niebo czekało na decyzje Piotra i potem dostosowywało się do jego przewodnictwa?

Dzieje 2:4, 14 (BT): „Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. (...) Wtedy [gdy już Chrystus, głowa zboru, pobudził ich duchem świętym] stanął Piotr razem z Jedenastoma i przemówił do nich” (zob. werset 33).

Dzieje 10:19, 20 (BT): „Powiedział do niego [Piotra] Duch: ‚Poszukuje cię trzech ludzi. Zejdź więc i idź z nimi bez wahania [do domu poganina Korneliusza], bo Ja ich posłałem’”.

Porównaj Mateusza 18:18, 19.

Czy Piotr rozstrzyga, kto jest godny wejść do Królestwa?

2 Tym. 4:1 (Dąbrowski z greki): „[Chrystus Jezus] będzie sądził żywych i umarłych”.

2 Tym. 4:8 (Dąbrowski z greki): „Na ostatek odłożony jest dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi wręczy Pan [Jezus Chrystus], Sędzia sprawiedliwy w ów dzień, a nie tylko mnie, ale wszystkim tym, którzy z miłością czekają na przyjście jego”.

• Czy Piotr był „skałą”, na której został zbudowany kościół?
• Czym były „klucze” powierzone Piotrowi?
• Czy Piotr był w Rzymie?
• Czy istnieje jakaś nieprzerwana linia „następców” Piotra aż do dzisiejszych papieży?
• Powoływanie się na zamianowanie przez Boga nie ma żadnego znaczenia, jeśli się nie okazuje posłuszeństwa Bogu i Jezusowi
• Czy rzekomi następcy apostołów wzorują się na naukach i sposobie postępowania Jezusa Chrystusa oraz apostołów?
• Sukcesja apostolska - definicja