Czy chleb i wino rzeczywiście przemieniają się w ciało i krew Chrystusa?

Co Jezus miał na myśli, gdy mówił: „To jest moje ciało”, „to jest moja krew”?

Mat. 26:26-29 (BT, wyd. I): „W czasie wieczerzy Jezus wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał go i dał uczniom, mówiąc: ‚Bierzcie i jedzcie, to jest moje ciało’. Następnie wziął kielich, dzięki czynił, i dał im, mówiąc: ‚Pijcie z niego wszyscy; bo to jest moja krew, Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. Lecz powiadam wam: Odtąd nie będę już pił z tego owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić go będę z wami nowy, w królestwie mego Ojca’”.

Jeśli chodzi o wyrażenia „to jest moje ciało” i „to jest moja krew”, warto zwrócić uwagę na rzecz następującą: W przekładzie Jamesa Moffatta czytamy: „to oznacza moje ciało”, „to oznacza moją krew”. Podobnie oddano to w NŚ. W przekładzie Georga N. LeFevre’a mamy: „to przedstawia moje ciało”, „to przedstawia moją krew”. Tłumaczenia te są zgodne z kontekstem w wersecie 29 według różnych wydań katolickich. W Bp jest powiedziane: „Nie będę już pił tego napoju z winogron aż do tego dnia, w którym będę razem z wami pił nowy napój w królestwie mojego Ojca”. KUL, Kowalski, Romaniuk również wskazują, że Jezus mówił o zawartości kielicha, iż jest to „owoc winorośli”, oraz że powiedział to po słowach: „To jest moja krew”.

Zastanówmy się nad znaczeniem wyrażeń „to jest moje ciało” i „to jest moja krew” w świetle innych przenośni użytych w Biblii. Jezus powiedział również: „Ja jestem światłością świata”, „Ja jestem bramą owiec”, „Ja jestem prawdziwym krzewem winnym” (Jana 8:12; 10:7; 15:1, BT). Żadne z tych wyrażeń nie nasuwa wniosku o cudownym przeistoczeniu.

W 1 Koryntian 11:25 (BT) apostoł Paweł, pisząc o Ostatniej Wieczerzy, wyraża te same myśli nieco innymi słowami. Zamiast przytaczać Jezusa, który powiedział o kielichu: „Pijcie z niego wszyscy; bo to jest moja Krew Przymierza”, ujął to następująco: „Ten kielich jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej”. Na pewno nie oznacza to, że kielich został jakoś cudownie przemieniony w nowe przymierze. Czy nie rozsądniejszy jest wniosek, że zawartość kielicha przedstawiała krew Jezusa, dzięki której uprawomocniło się nowe przymierze?

Co Jezus miał na myśli, kiedy wypowiadał słowa z Jana 6:53-57?

„Rzekł do nich Jezus: ‚Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje ciało i krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie’” (Jana 6:53-57, BT).

Czy należy przez to rozumieć, że mieli dosłownie jeść ciało Jezusa i pić jego krew? Jeżeli tak, to Jezus zalecałby pogwałcenie Prawa, które Bóg dał Izraelowi przez Mojżesza. Prawo to zakazywało spożywania wszelkiej krwi (Kapł. 17:10-12). Zamiast zalecać coś takiego, Jezus zdecydowanie wypowiadał się przeciwko łamaniu jakichkolwiek przepisów Prawa (Mat. 5:17-19). A zatem Jezus musiał tu mieć na myśli jedzenie i picie w sensie symbolicznym — przez przejawianie wiary w wartość jego doskonałej ofiary ludzkiej (por. Jana 3:16; 4:14; 6:35, 40).

• Czy chleb i wino rzeczywiście przemieniają się w ciało i krew Chrystusa?
• Czy oprócz obchodzenia pamiątki jego śmierci Jezus nakazał swym uczniom także odprawianie innych obrzędów?
• Czy Jezus życzył sobie, aby tę pamiątkę obchodzono codziennie lub co tydzień?
• Czy odprawianie mszy przynosi ulgę duszom w czyśćcu?
• Msza - definicja