
prowadził z nimi rozmowy na podstawie Pism, wyjaśniając i wskazując cytatami,
że było konieczne, aby Chrystus cierpiał wśród umarłych Dzieje Apostolskie 17:2,3

Czy dusza i duch to jedno i to samo?
Kazn. 3:19: „Jest bowiem coś, co się przytrafia synom ludzkim, i coś, co się przytrafia zwierzęciu, a przytrafia im się to samo. Jak umiera ono, tak i on umiera; i wszyscy mają jednego ducha [hebr. rúach]”. (Tak więc zarówno ludzie, jak i zwierzęta mają tego samego rúach, czyli ducha. Omówienie wersetów 20 i 21 można znaleźć na stronie 85).
Hebr. 4:12: „Słowo Boże jest żywe i oddziałuje z mocą, i jest ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, i przenika aż do rozdzielenia duszy [gr. psyché; „życie”, NE] i ducha [gr. pneúmatos], a także stawów i ich szpiku, i jest zdolne rozeznać myśli i zamiary serca”. (Warto zaznaczyć, że greckie słowo tłumaczone na „duch” nie jest tym samym, które się oddaje słowem „dusza”).
Czy człowiek dalej żyje i zachowuje świadomość, gdy duch opuści ciało?
Ps. 146:4: „Duch [hebr. forma rúach] jego uchodzi, a on wraca do swej ziemi; w tymże dniu giną jego myśli”. (Bg, Bp, Bw, BWP tłumaczą rúach na „duch”, a BT, Borowski — na „tchnienie”. Zob. też Psalm 104:29).
Powiązane tematy:
Komentarze do powyższego artykułu:
Dodaj jako pierwszy komentarz!
Dodaj swój komentarz!
Tylko zalogowane osoby mogą dodawać komentarze.