Czy w „Nowym Testamencie” wszystkim chrześcijanom dano nadzieję na życie w niebie?

data dodania: 2021-09-08, godz. 14:58:08 | dodał: Administrator
Słowa kluczowe: niebo
Jana 14:2, 3: „W domu mego Ojca jest wiele pomieszczeń. W przeciwnym razie byłbym wam powiedział, bo idę, żeby wam przygotować miejsce. A jeśli pójdę i przygotuję wam miejsce, to przyjdę znowu i przyjmę was do siebie, abyście gdzie ja jestem, wy też byli”. (Jezus wyjaśnia tutaj, że jego wierni apostołowie, z którymi rozmawiał, znajdą się kiedyś razem z nim w „domu” jego Ojca, to znaczy w niebie. Nie wspomina jednak, ilu jeszcze innych pójdzie do nieba).

Jana 1:12, 13: „Jednakże tym wszystkim, którzy go [Jezusa] przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Bożymi, ponieważ wierzyli w jego imię; i narodzili się nie z krwi ani z woli ciała, ani z woli człowieka, lecz z Boga”. (Warto zaznaczyć, że w kontekście, w wersecie 11, jest mowa o „własnym ludzie” Jezusa, mianowicie o Żydach. Tylu z nich, ilu go przyjęło, gdy przyszedł do nich w I wieku n.e., stało się dziećmi Bożymi mającymi widoki na życie w niebie. Czasowniki występują tu w czasie przeszłym, a więc tekst ten nie dotyczy wszystkich, którzy później zostali chrześcijanami).

Rzym. 8:14, 16, 17: „Wszyscy bowiem, których prowadzi duch Boży, są synami Bożymi. Tenże duch świadczy wespół z naszym duchem, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli więc jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami wprawdzie Bożymi, lecz współdziedzicami z Chrystusem, jeśli tylko razem z nim cierpimy, aby też razem zostać otoczeni chwałą”. (Kiedy pisano te słowa, wszyscy, których prowadził duch Boży, byli synami Bożymi i mieli nadzieję, że razem z Chrystusem zostaną otoczeni chwałą. Ale nie było tak w każdym wypadku. W Łukasza 1:15 powiedziano, że Jan Chrzciciel był napełniony duchem świętym, a mimo to z Mateusza 11:11 wynika niedwuznacznie, że nie będzie on miał udziału w chwale Królestwa Niebios. Tak samo po zgromadzeniu dziedziców niebiańskiego Królestwa jeszcze inne osoby miały służyć Bogu jako naśladowcy Jego Syna, nie dostępując jednak udziału w chwale niebiańskiej).

Które wyraźne wzmianki w „Nowym Testamencie” wskazują na zamiar nagradzania chrześcijan życiem wiecznym na ziemi?

Mat. 5:5: „Szczęśliwi łagodnie usposobieni, gdyż oni odziedziczą ziemię”.

Mat. 6:9, 10: „Nasz Ojcze w niebiosach, niech będzie uświęcone twoje imię. Niech przyjdzie twoje królestwo. Niech się dzieje twoja wola, jak w niebie, tak i na ziemi”. (Jaka jest wola Boża co do ziemi? Na co wskazuje Rodzaju 1:28 oraz Izajasza 45:18?)

Mat. 25:31-33, 40, 46: „Kiedy Syn Człowieczy przybędzie w swojej chwale, a wraz z nim wszyscy aniołowie, wtedy zasiądzie na swym chwalebnym tronie. I będą przed nim zebrane wszystkie narody, i będzie oddzielał jednych ludzi od drugich, jak pasterz oddziela owce od kóz. I postawi owce po swej prawicy, ale kozy po swej lewicy. (...) [Król] rzeknie im [owcom]: ‚Zaprawdę wam mówię: W jakiej mierze uczyniliście to jednemu z najmniejszych spośród tych moich braci, w takiej uczyniliście to mnie’. I ci [ludzie przyrównani do kóz] odejdą w wieczne odcięcie, prawi [owce] zaś do życia wiecznego”. (Warto zaznaczyć, że te „owce” to nie bracia Króla, „uczestnicy powołania niebiańskiego” [Hebr. 2:10 do 3:1]. Jednakże ci ludzie przyrównani do owiec mieli żyć po wstąpieniu Chrystusa na tron, kiedy niektórzy jego „bracia” mieli się jeszcze borykać z trudnościami na ziemi).

Jana 10:16: „Mam drugie owce, które nie są z tej owczarni; te również muszę przyprowadzić i będą słuchać mego głosu, i będzie jedna trzoda, jeden pasterz”. (Kim są te „drugie owce”? Są to naśladowcy Wspaniałego Pasterza, Jezusa Chrystusa, nie należący do owczarni „nowego przymierza” i nie mający nadziei na życie w niebie. Niemniej utrzymują ścisłą łączność z tymi, którzy są w tej owczarni).

2 Piotra 3:13: „Są jednak nowe niebiosa i nowa ziemia, których oczekujemy zgodnie z jego obietnicą, i w nich ma mieszkać prawość” (również Obj. 21:1-4).

Obj. 7:9, 10: „Potem [gdy apostoł Jan ujrzał pełną liczbę „opieczętowanych”, którzy zostali „kupieni z ziemi”, żeby przebywać razem z Chrystusem na niebiańskiej górze Syjon; zob. Obj. 7:3, 4; 14:1-3] ujrzałem, a oto wielka rzesza, której żaden człowiek nie zdołał policzyć, ze wszystkich narodów i plemion, i ludów, i języków, stojąca przed tronem i przed Barankiem, ubrana w białe długie szaty; a w rękach ich gałęzie palmowe. I wołają donośnym głosem, mówiąc: ‚Wybawienie zawdzięczamy naszemu Bogu, który zasiada na tronie, i Barankowi’”.

Podziel się tym artykułem


Powiązane tematy:
Komentarze do powyższego artykułu:
Dodaj jako pierwszy komentarz!


Dodaj swój komentarz!
Tylko zalogowane osoby mogą dodawać komentarze.
Materiały pochodzą z książki "Prowadzenie rozmów na podstawie Pism" wydaną przez Watchtower Bible and Tract Society
oraz innych czasopism i książek wydanych przez w/w Wydawnictwo.
Wszelkie prawa zastrzeżone © 2021-2024 Tworzenie, projektowanie stron internetowych, CMS, pozycjonowanie - Olsztyn
Projekt i realizacja: Tworzenie, projektowanie stron internetowych, CMS, pozycjonowanie - Olsztyn