Dlaczego studiowanie nauk Jezusa Chrystusa, a nie ludzkich filozofii, jest przejawem rozsądku?

Kol. 1:19, 20: „Bóg uznał za dobre, żeby w nim [Jezusie Chrystusie] zamieszkała cała pełnia i żeby przez niego na nowo pojednać ze sobą wszystko inne (...) wprowadzając pokój przez krew, którą on przelał na palu męki”. (A zatem właśnie za pośrednictwem Jezusa Chrystusa Bóg postanowił ponownie nawiązać przyjazne stosunki z całym stworzeniem. Jak czytamy w Daniela 7:13, 14, Bóg powierzył mu również władzę nad całą ziemią. W takim razie nasze perspektywy przyszłego życia są uzależnione od nabywania wiedzy o Jezusie i stosowania się do jego wskazówek).

Kol. 2:8: „Strzeżcie się: może się znaleźć ktoś, kto was uprowadzi jako swój łup przez filozofię i puste zwodzenie według tradycji ludzkiej, według rzeczy elementarnych świata, a nie według Chrystusa”. (Jakże poważnym błędem byłoby obranie takiej zwodniczej filozofii ludzkiej w miejsce prawdziwej mądrości dostępnej dla uczniów Jezusa Chrystusa — drugiej po samym Bogu osobistości w całym wszechświecie!)

• Jak można posiąść prawdziwą wiedzę i mądrość?
• Skąd się wywodzą ludzkie filozofie?
• Dlaczego studiowanie nauk Jezusa Chrystusa, a nie ludzkich filozofii, jest przejawem rozsądku?
• Jak Bóg zapatruje się na „mądrość” podsuwaną przez ludzką filozofię?
• Filozofia - definicja