Marka 1:9, 10: „Jezus (...) został przez Jana ochrzczony [„Jan zanurzył Go”, Pe] w Jordanie. Natychmiast też, wychodząc z wody, ujrzał rozwarte niebiosa”.

Mat. 28:19: „Idźcie więc i czyńcie uczniów (...), chrzcząc ich”.

1 Jana 1:7: „Jeśli zaś chodzimy w świetle, tak jak on sam jest w świetle, (...) krew Jezusa, jego Syna, oczyszcza nas z wszelkiego grzechu”. (A zatem od grzechu oczyszcza nas krew Jezusa, a nie woda chrztu).

1 Kor. 1:2; 12:13, 27: „Do was, uświęconych w jedności z Chrystusem Jezusem, powołanych na świętych (...) Bo doprawdy za sprawą jednego ducha my wszyscy zostaliśmy ochrzczeni w jednym ciele, czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni jednym duchem. A wy jesteście ciałem Chrystusa”. (Jak wynika z Daniela 7:13, 14, 27, tacy „święci” mają udział w Królestwie razem z Synem Człowieczym, Jezusem Chrystusem).

1 Kor. 15:29 (Bw): „Cóż tedy uczynią ci, którzy się dają chrzcić za umarłych? Jeżeli umarli w ogóle nie bywają wzbudzeni, to po cóż się dają chrzcić za nich?”

Łuk. 3:16, 17: „Ten [Jezus Chrystus] będzie was chrzcił (...) ogniem. Ma on w ręce szuflę do odwiewania, aby całkowicie oczyścić swe klepisko (...) plewy spali ogniem nieugaszonym”. (Będzie to zatem wieczne zniszczenie).

Wyraz „chrzcić” jest tłumaczeniem greckiego baptízein, które według słownika A Greek-English Lexicon pod redakcją Liddella i Scotta znaczy „zanurzyć, pogrążyć”. Chrześcijański chrzest w wodzie jest zewnętrznym symbolem poświadczającym, że ten, kto jest chrzczony, całkowicie, bezwarunkowo i bez zastrzeżeń oddał się przez Jezusa Chrystusa na spełnianie woli Jehowy Boga.

Czy przyczyną wielu chorób nie jest nieodpowiedni tryb życia ludzi oraz zatruwanie przez nich środowiska ku szkodzie własnej i innych? I czy głównym powodem cierpień człowieka nie są wojny, które on sam prowadzi?

Rzym. 10:13: „Każdy, kto wzywa imienia Jehowy, będzie wybawiony”.

1 Kor. 10:20: „To, co narody składają w ofierze, składają w ofierze demonom”.

Sam Jezus nazwał swego Ojca „jedynym prawdziwym Bogiem” (Jana 17:3). Jehowa zaś powiedział: „Oprócz mnie nie ma Boga” (Izaj. 44:6). Apostoł Paweł napisał, że dla prawdziwych chrześcijan „jest jeden Bóg, Ojciec” (1 Kor. 8:5, 6).

Hebr. 9:24: „Chrystus wszedł (...) do samego nieba, żeby się teraz na naszą rzecz ukazywać przed osobą Boga”.

Ps. 90:2: „Zanim się narodziły góry, nim zacząłeś jakby w bólach porodowych wydawać ziemię i żyzną krainę, już od czasu niezmierzonego po czas niezmierzony ty jesteś Bogiem”.