Po przygotowaniu ziemi na mieszkanie dla ludzi Jehowa Bóg odpoczął od stwarzania rzeczy materialnych, ziemskich. Czytamy o tym w Rodzaju 2:1-3. Nie ma jednak w Biblii żadnej wzmianki, jakoby Bóg kazał Adamowi święcić sabat w siódmym dniu każdego tygodnia.

Czy z tego, co Jezus mówił o Prawie, wynika, iż dzieli się ono na dwie części?

Jest taki „odpoczynek sabatowy”, którego chrześcijanie zażywają codziennie.

Słowo sabat pochodzi od hebrajskiego szawát, które znaczy „odpoczywać, zaprzestać, zaniechać”.

Według opublikowanych zestawień oprócz 10 głównych religii istnieje około 10 000 mniejszych religii, z czego jakieś 6000 w Afryce, 1200 w USA i setki w innych krajach.

Sędz. 10:6, 7: „Synowie Izraela znowu czynili to, co złe w oczach Jehowy, i zaczęli służyć Baalom i wizerunkom Asztarte, i bogom Syrii, i bogom Sydonu, i bogom Moabu, i bogom synów Ammona, i bogom Filistynów. Opuścili zatem Jehowę i mu nie służyli. Wtedy Jehowa zapłonął gniewem na Izraela”. (Jeżeli oddaje się cześć czemuś lub komuś innemu niż prawdziwemu Bogu, Stwórcy nieba i ziemi, to taki kult na pewno nie cieszy się uznaniem Jehowy).

Jeżeli rodzice nauczyli nas czegoś, co rzeczywiście jest oparte na Biblii, to powinniśmy się tego trzymać. Zasługują oni na nasz szacunek nawet wtedy, gdyby się okazało, że ich praktyki religijne i wierzenia nie są zgodne ze Słowem Bożym. Jak byśmy jednak postąpili, gdybyśmy sobie uświadomili, że jakiś nawyk rodziców jest szkodliwy dla zdrowia i może skrócić życie? Czy wzorowalibyśmy się na nich i zachęcali do tego swoje dzieci, czy raczej z całym szacunkiem powiedzielibyśmy rodzicom, czego się dowiedzieliśmy? Tak samo poznanie prawdy biblijnej nakłada pewien obowiązek. W miarę możliwości uzyskanymi wiadomościami powinniśmy się podzielić z innymi członkami rodziny. Musimy się zdecydować: Czy naprawdę miłujemy Boga? Czy rzeczywiście chcemy być posłuszni Synowi Bożemu? Może to niekiedy oznaczać konieczność porzucenia religii rodziców, żeby podjąć prawdziwe wielbienie. Umiłowanie bardziej rodziców niż Boga i Chrystusa na pewno nie byłoby na miejscu. Jezus powiedział: „Kto bardziej kocha ojca lub matkę niż mnie, nie jest mnie godzien; i kto bardziej kocha syna lub córkę niż mnie, nie jest mnie godzien” (Mat. 10:37).

Jak Jezus zapatrywał się na przywódców religijnych, którzy podawali się za prawych, ale nie szanowali Boga? „Jezus rzekł do nich: ‚Gdyby Bóg był waszym Ojcem, miłowalibyście mnie, bo ja od Boga wyszedłem i tu jestem. Wcale też nie przyszedłem z własnej inicjatywy, lecz On mnie posłał. (...) Wy jesteście z waszego ojca, Diabła, i chcecie spełniać pragnienia waszego ojca. Ten był zabójcą, gdy rozpoczął, i nie stał mocno w prawdzie, ponieważ prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, mówi zgodnie z własnym usposobieniem, gdyż jest kłamcą i ojcem kłamstwa. Ja natomiast mówię prawdę i dlatego mi nie wierzycie. (...) Dlatego nie słuchacie, że nie jesteście z Boga’” (Jana 8:42-47).

Większość takich organizacji wydaje złe owoce. Nie wynika to z samego faktu, że są to społeczności zorganizowane. Jednakże wiele z nich popiera formy wielbienia oparte na fałszywych naukach i przykłada większą wagę do obrzędów niż do zapewnienia rzeczywistego przewodnictwa duchowego.

1) Na czym są oparte jej nauki? Czy pochodzą od Boga, czy głównie od ludzi? (2 Tym. 3:16; Marka 7:7). Na przykład zadaj sobie pytanie: Gdzie Biblia uczy, że Bóg jest Trójcą? Albo gdzie w niej powiedziano, że dusza ludzka jest nieśmiertelna?

Forma wielbienia. Składa się na nią system poglądów, wierzeń i praktyk uznawanych za słuszne przez jednostkę albo przez społeczność.

Czy nigdy nie zdarzyło ci się pomylić żyjącego mężczyzny lub kobiety z inną żyjącą osobą? Wielu doświadczyło już czegoś takiego. Jak to wyjaśnić? Otóż niektórzy zachowują się podobnie lub wyglądają niemal tak samo. A zatem wrażenie, że kogoś znasz, choć go nigdy przedtem nie spotkałeś, wcale nie dowodzi, że znałeś go we wcześniejszym życiu.

Czy wypowiedź z Mateusza 17:12, 13 odzwierciedla wiarę w reinkarnację?