Prz. 1:7; Ps. 111:10: ‛Bojaźń przed Jehową jest początkiem poznania i mądrości’. (Czy byłoby możliwe wyznawanie ujednoliconego poglądu na wszechświat, gdyby nie był on dziełem inteligentnego Stwórcy, tylko wytworem jakiejś ślepej, bezrozumnej siły? Czy przez studiowanie czegoś, co jest pozbawione przesłanek rozumowych, można nabyć mądrości? Kto usiłuje zrozumieć wszechświat lub samo życie z pominięciem Boga oraz Jego zamierzenia, ten naraża się na bezustanne rozczarowania. Błędnie tłumaczy to, czego się dowiedział, i niewłaściwie interpretuje zebrane fakty. Kto odrzuca wiarę w Boga, ten odrzuca klucz do dokładnej wiedzy i uniemożliwia wypracowanie naprawdę spójnej konstrukcji myślowej).

Pochodzą od ludzi, których możliwości są ograniczone: W Biblii powiedziano: „Do męża, który idzie, nie należy nawet kierowanie swym krokiem” (Jer. 10:23). Historia poświadcza, że próby ignorowania tych ograniczeń nigdy nie wychodziły na dobre. Przy pewnej okazji „Jehowa odezwał się z wichru do Hioba i powiedział: ‚Któż to zaciemnia radę słowami pozbawionymi wiedzy? Proszę, przepasz swe lędźwie jak krzepki mężczyzna i pozwól, że będę cię pytał, a ty mnie poucz. Gdzieżeś był, gdy zakładałem ziemię? Powiedz mi, jeśli znasz zrozumienie’” (Hioba 38:1-4). (Ludzie z natury podlegają ograniczeniom. Ponadto ich doświadczenie życiowe jest stosunkowo niewielkie i najczęściej mieści się w wąskich ramach jednej kultury czy jednego środowiska. Tak więc zdobyta przez nich wiedza jest niepełna, a wszystko jest tak ze sobą powiązane, że odkrywają coraz to nowe punkty widzenia, których nie zdołali należycie uwzględnić. Każda stworzona przez nich filozofia stanowi odzwierciedlenie tych ograniczeń).

Kol. 1:15-17: „On [Jezus Chrystus] jest obrazem niewidzialnego Boga, pierworodnym wszelkiego stworzenia; bo za jego pośrednictwem zostało stworzone wszystko inne w niebiosach i na ziemi (...). Wszystko inne zostało stworzone poprzez niego i dla niego. On też jest przed wszystkim innym i za jego pośrednictwem wszystko inne zostało powołane do istnienia”. (Dzięki utrzymywaniu zażyłych stosunków z Ojcem może on nam pomagać w poznawaniu prawdy o Bogu. Ponadto za pośrednictwem Jezusa powstały wszystkie inne rzeczy, dlatego ma on pełną wiedzę o całym stworzonym wszechświecie. Nie może tego powiedzieć o sobie żaden filozof).

1 Kor. 1:19-25: „Napisano bowiem: ‚Sprawię, że zginie mądrość mędrców, i odtrącę inteligencję intelektualistów’. Gdzież jest mędrzec? Gdzież uczony w piśmie? Gdzież uczestnik dysput tego systemu rzeczy? Czyż Bóg nie obrócił mądrości świata w głupstwo?

Słowo „filozofia” wywodzi się z języka greckiego i znaczy „umiłowanie mądrości”.

Prawdziwi prorocy wyznają swą wiarę w Jezusa, ale nie wystarczy zapewniać, że się głosi w jego imieniu.

Świadkowie Jehowy nie mówią, że są natchnionymi prorokami. Popełniają błędy. Tak jak apostołowie Jezusa Chrystusa niekiedy żywią błędne oczekiwania (Łuk. 19:11; Dzieje 1:6).

Osoby i organizacje głoszące coś, co według ich zapewnień pochodzi z nadludzkiego źródła, a co w rzeczywistości nie jest inspirowane przez prawdziwego Boga ani zgodne z Jego objawioną wolą.

„Metodę naukową” można by opisać następująco: Obserwuj zachodzące zjawiska; na podstawie tych obserwacji sformułuj teorię, która by mówiła, co może być prawdą; potem sprawdzaj tę teorię przez dalsze obserwacje i eksperymenty; obserwuj uważnie, czy potwierdzają się oparte na niej przypuszczenia. Czy zwolennicy i nauczyciele teorii ewolucji trzymają się tej metody?

W przedmowie do okolicznościowego wydania książki Darwina O powstawaniu gatunków, przygotowanego na setną rocznicę ukazania się pierwodruku (Londyn 1956), powiedziano: „Jak wiadomo, zdania w sprawie nie tylko przyczyn ewolucji, lecz także rzeczywistego jej przebiegu są wśród biologów podzielone.

Darwin przyznał: „Gdyby (...) rzeczywiście liczne gatunki (...) nagle się pojawiły, fakt ten przemawiałby silnie na niekorzyść teorii ewolucji” (O powstawaniu gatunków, PWRiL, Warszawa 1959, s. 342). Czy znaleziono dowody, że „liczne gatunki” rozwinęły się stopniowo, jak to zakładają ewolucjoniści, czy raczej pojawiły się jednocześnie?

W czasopiśmie Science Digest czytamy: „Rewizjoniści wśród ewolucjonistów uważają, że mutacje w kluczowych genach regulacyjnych mogą być owymi genetycznymi młotami pneumatycznymi, których wymaga głoszona przez nich teoria skoków ilościowych”. Jednakże w czasopiśmie tym zacytowano również następującą wypowiedź brytyjskiego zoologa Colina Pattersona: „Spekulowanie nie kosztuje. Nic nam nie wiadomo o tych nadrzędnych genach regulacyjnych” (luty 1982, s. 92). Innymi słowy, nie ma dowodu, którym można by poprzeć tę teorię.

„Ciało i owłosienie muszą być tworem wyobraźni tego, kto dokonuje takiej rekonstrukcji. (...) Kolor skóry; barwa, rodzaj i układ owłosienia; rysy i wyraz twarzy — te cechy człowieka prehistorycznego są nam absolutnie nieznane” (James C. King, The Biology of Race, Nowy Jork 1971, ss. 135, 151).